Κατάγματα
Κατάγματα των Δοντιών
Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στα κατάγματα των δοντιών τα οποία σήμερα αποτελούν την πανδημία στα οδοντιατρεία καθώς τα περιστατικά βρυγμού (σφιξιμο των δοντιών) είναι όλο και συχνότερα λόγω του άγχους και των αυξανόμενων απαιτήσεων της σύγχρονης κοινωνίας.
Οι ενδοδοντολόγοι ως οι ειδικοί του οδοντικού πόνου καλούμαστε να θεραπεύσουμε πολλά περιστατικά με ρωγμές οι οποίες έχουν δημιουργηθεί από δυνάμεις που δεν μπορούμε να τις ελέγξουμε.Όταν οι ρωγμές αφορούν στο μυλικό (ανώτερο τμήμα) του δοντιού τότε υπάρχουν περιθώρια επιβίωσης του δοντιού.Ωστόσο ,όταν οι ρωγμές δημιουργούνται στις ρίζες τότε η μόνη λύση είναι η αφαίρεση του δοντιού καθώς ο πόνος είναι μόνιμος και δεν θεραπεύεται με την ενδοδοντική θεραπεία.
Από την εμπειρία μας τα κατάγματα είναι τις περισσότερες φορές εξαιρετικά δυσδιάγνωστα ειδικά αν δεν έχουν δημιουργήσει σχισμοειδή θύλακο που είναι το συχνότερο εύρημα.Συνήθως η διάγνωση των ρωγμών γίνεται από το ιστορικό και την κλινική εξέταση καθώς δεν φαίνονται ούτε στην ακτινογραφία, ούτε σε τομογραφίες των γνάθων και πολλές φορές ούτε στην επισκόπηση με το χειρουργικό μικροσκόπιο.
Υπάρχει η εσφαλμένη αντίληψη πως τα ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια είναι πιο επιρρεπή σε κατάγματα λόγω της αποξήρανσης της οδοντικής ουσίας.Αυτό ισχύει εν μέρει αλλά η πραγματική αιτία στατιστικά είναι πως σε ενδοδοντική θεραπεία καταλήγουν δόντια αρκετά κατεστραμένα εξ αρχής τα οποία διαθέτουν λιγότερη δομική ακεραιότητα και ως εκ τούτου μικρότερη αντοχή στα οδοντικά φορτία.Δόντια τα οποία θεραπεύονται χωρίς μεγάλη απώλεια οδοντικής ουσίας δεν έχουν διαφορά στην ευπάθεια σε κατάγματα απ΄ότι τα φυσικά δοντια.
Το άμεσο γενεσιουργό αίτιο των οδοντικών καταγμάτων είναι ο νυχτερινός βρυγμός και πρέπει να αντιμετωπίζεται παράλληλα με τη θεραπεία του δοντιού με σκοπό τη διασφάλιση της θεραπείας στην πορεία του χρόνου.Αυτό γίνεται με την κατασκευή ειδικού νυχτερινού νάρθηκα, χρήση ηρεμιστικών για κάποια περίοδο ή ακόμα και με τη εφαρμογή αλλαντικής τοξίνης (botox) στους μασητήριους μύες.